ซัมเมอร์ปี 2011 โลกฟุตบอลอาจจารึกอีกหนึ่งดีลมหากาพย์ หาก “แดเนียล เลวี่” ประธานท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ ไม่ตัดสินใจต้านแรงกระชากของเชลซี และหากสิ่งนั้นเกิดขึ้น ลูก้า โมดริช อาจสวมเสื้อสีน้ำเงินคราม ไม่ใช่ขาวชุดราชันอาจชูถ้วยแชมเปียนส์ลีกกับ “เชลซี” แทนที่จะกลายเป็นตำนาของ “เรอัล มาดริด”ทั้งหมดนั้น เริ่มต้นบน “เรือยอชต์” กลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
จุดเริ่มต้นของความฝัน
หลังฤดูกาล 2010-11 สิ้นสุด โมดริชในวัย 25 ปี กลายเป็นหัวใจของไก่เดือยทองในพรีเมียร์ลีก เขาได้ลิ้มรสแชมเปียนส์ลีก และพาสเปอร์สไต่ขึ้นกลุ่มบนของตาราง
แต่ในใจเขารู้ดีว่า… ยังไม่พอ
เขาอยาก “คว้าแชมป์” และรู้สึกว่าสเปอร์สยังไม่ใช่สโมสรที่ไปได้ไกลขนาดนั้น
“ผมอยากย้ายไปเชลซี พวกเขาเป็นหนึ่งในทีมที่ดีที่สุดในโลก และผมอยากคว้าแชมป์กับพวกเขา”
— โมดริช กล่าวกับสื่อในปี 2011
ปฏิบัติการใต้เรดาร์: บนเรือของโรมัน
วันหนึ่ง โมดริชและภรรยาได้รับคำเชิญลับจาก “โรมัน อับราโมวิช”
เครื่องบินเจ็ตส่วนตัวพาเขาบินจากซาดาร์ ไปแคนส์ จากนั้นมีรถตู้ทึบกระจกไปรับถึงนีซ ก่อนขึ้น “สปีดโบ๊ต” ล่องไปหาเรือยอชต์ของเจ้าของเชลซี
บนเรือหรู กลางแสงแดดของโกตดาซูร์ โมดริชได้นั่งคุยกับชายที่เขาเคยเจอเพียงครั้งเดียวในบ็อกซ์ของสแตมฟอร์ด บริดจ์
“ผมอยากให้คุณเซ็นสัญญากับเชลซี” — อับราโมวิช กล่าวตรง ๆ
มันคือคำเชิญที่แฟนบอลหลายคนใฝ่ฝัน แต่มันกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของ “ความทรมานทางใจ”
ฝันที่ถูกปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เชลซี ยื่นข้อเสนอเข้ามารัว ๆ
เริ่มจาก 22 ล้าน → 27 ล้าน → จนสุดท้ายแตะ 40 ล้านปอนด์ แต่แดเนียล เลวี่ กลับไม่ขยับแม้แต่เซนติเมตร
“คุณคิดว่าเลวี่จะขวางดีลนี้มั้ย?” อับราโมวิชถาม
“น่าจะหนักแน่ครับ สองสโมสรนี้ไม่ถูกกันอยู่แล้ว” โมดริชตอบ
และใช่… เลวี่ไม่เพียงแค่ “ปฏิเสธ” เขา “ล็อก” โมดริชไว้กับสัญญา และออกสื่อชัดเจนว่า “ไม่มีทางขายให้เชลซี ไม่ว่าจะราคาเท่าไร”
สภาพจิตใจที่ย่ำแย่
โมดริชยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่า
“ผมอยากย้าย”
มันทำให้แฟนบอลโกรธ ผู้บริหารไม่พอใจ และนักข่าวตามติดไม่เว้นวัน แม้ “แฮร์รี เรดแน็ปป์” จะเข้าใจและพยายามปลอบ โมดริชกลับหมดใจ
เขาถึงกับยื่นเทปลีดเดอร์… มอบปลอกแขนกัปตันในทัวร์ที่แอฟริกาใต้ให้แต่ใจของโมดริช… มันไม่อยู่กับทีมอีกแล้ว
แมตช์ที่แย่ที่สุดในชีวิต
ในเกมเปิดซีซั่นกับแมนฯ ซิตี้ เรดแน็ปป์ขอให้เขาลงสนาม ทั้งที่เขาบอกว่า “ไม่พร้อมทางจิตใจ” ผลคือความพ่ายแพ้ 1-5
โมดริชถูกเปลี่ยนตัวออกในนาที 60 — และเขาเรียกมันว่า “หนึ่งในเกมที่แย่ที่สุดในชีวิต”
ดีลที่ไม่เคยเกิดขึ้น
สามวันหลังตลาดปิด โมดริชอยู่กับทีมชาติ โครเอเชีย และรู้ทันทีว่า
"ดีลนี้… จบแล้ว"
เขากลับลอนดอนด้วยความชัดเจนในใจว่าเขาต้อง “ลืมทุกอย่าง” แล้วทุ่มเทอีกครั้ง
บทเรียนจากเรือยอชต์
ในหนังสือ “Moja Igra (My Game)” โมดริชเล่าถึงเหตุการณ์นี้อย่างละเอียดมันคือเรื่องของ “ความทะเยอทะยาน” ของนักเตะที่กล้าพูดความจริงของเจ้าของทีมที่กล้าทุ่มไม่อั้นและของผู้บริหารที่ยอมถูกโห่ เพื่อปกป้องมูลค่าของทีม และบางทีถ้าไม่มีความล้มเหลวในการย้ายทีมในวันนั้นลูก้า โมดริชอาจไม่มีวันนี้
บทความที่เกี่ยวข้อง